Gente independiente

Rakst á bókina góðu í ágætri bókabúð í dag. Djöfull gerir síðasta blaðsíðan mann klökkan.

Hvað kosta góðir vinir?

Í Hávamálum er sagt frá því hvernig maður kaupir sér vináttu með smá brauði og öli. Ég veit ekki hvernig það virkar hér. Við vorum að selja íbúðina heima og því er lausafjárstaðan með skársta móti. Ég er tilbúinn að borga allt að  8 evrur á tímann fyrir traustan vin sem hlær á réttu stöðunum og kemur með mér í pílukast. Ég hef ekki oft þurft að kaupa mér vini en hef hins vegar oft verið hinum megin borðsins. Ég hef aldrei haft það jafn gott og í MA. Ég var á ágætum launum í skólanum og síðan fékk ég fastar greiðslur mánaðarlega frá pabba hans Guðjóns (honum Hauki). (Það er í lagi að segja frá þessu núna). Samningurinn gekk út á eftirfarandi: 1. Fara með Guðjóni í fótbolta og leyfa honum að njóta sín sem mest. 2. Drekka þýskan/belgískan bjór með honum og láta sem mér þætti hann góður. 3. Þiggja matarboð (oftast linsubaunasúpa) og fá sér þrjá skammta. 4. Ræða um kosti og galla Mac með tilheyrandi jargoni. Fyrir þetta fékk ég 50.000 á mánuði. Þetta var stundum hörkupúl. Ég gerði svipaðan samning við Bachman senior. Það var öllu erfiðara. Ég þurfti að hlusta tímunum saman á kynvillinginn Morrissey, ræða skák og leikjafræði. Ég neyddist meira segja einu sinni til að heimsækja Borgarnes og hlusta á endalausar lofræður um einhverja gamla sögu af einhverjum Egili.

Á morgun ætla ég að EIGNAST vin.

 

Hitinn

Ljótt að þurfa að segja þetta. Ég er búinn að fá nóg af þessum hita. 25-28 stig og sól; fullkomið veður til að hanga undir sólhlíf, með skrautlegan ís (með sólhlíf), göróttan drykk og sóðalegan vindil. En fæst okkar nenna þvílíku bílífi og vilja gera eitthvað; svokölluð börn vilja líka alltaf vera að gera eitthvað - og það er erfitt að gera eitthvað í ægilegum hita. Því er það svo að við sækjum krakkana í skólann rétt fyrir hálf fjögur og þá tekur við innivera; föndur, litun, latína o.s.frv.. Um klukkan 19 er sólin tekin að lækka flugið og þá förum við á stjá; til dæmis út í skóg eða... út í skóg. í gær fórum við Grímur til dæmis í leiðangur og bjuggum til stökkpall og stukkum síðan eins og brjálaðir á hjólunum. Ég hef líka verið að bisast við að hlaupa, sem er það leiðinlegasta sem til er ef enginn bolti er til staðar. Ég er ekki maður til að hlaupa mér til hita í miklum hita - fer á stjá undir myrkur. Það er dálítið drungalegt að hlaupa í skóginum og hver veit nema maður rekist á brjálaðan sjeffer eða eitthvað enn skemmtilegra. Ég reyndi að finna búð sem selur piparúða til að vera við öllu búinn, en fann ekki neitt. Ég held ég taki piparstaukinn með á morgun, hann er með ansi góðri kvörn.

Neikvæði útlendingurinn 1

Gerði mér ferð í bæinn í dag, en það er hálftíma ferðalag með Metro ligero (sem er sporvagn) og alvöru metró (sem er jarðlest). Nú. Ég byrjaði á því að heimsækja bókabúðarundrið FNAC, þar sem allt er til. Fann germanska hreyfimynd í litum á fínasta tilboði. Þetta er mjög fræg og marglaunuð mynd sem heitir í spænskri þýðingu La vida de los otros, engir frægir leikarar en ég ætla samt að horfa á hana í kvöld. Nú. Til að gleðja hitt fólkið á heimilinu datt mér í hug að kaupa aðra stórfræga mynd sem heitir Sound of Music. Ég fór því á info-diskinn og spurði um þessa mynd ,Sound of Music. Afgreiðslukonan var eitt stórt spurningamerki, nei, tvö, svona spænsk bæði í bak og fyrir. Þekkir ekki hvert mannsbarn þessa vesalings mynd? Á sama hátt og allir kannast við Microsoft, Elvis og Paris Hilton? Fuss! Sem ég fer burt í fússi verður mér litið í einn rekkann. Sé ég þá ekki Júlíu Andrésar með opinn faðminn! Og hvað heitir myndin (Þorgrímur Þráins má passa sig). Sonrísas y Lagrimas. Sem mér skilst að þýði Bros og tár. Skammist ykkar Spánverjar.

Jesús Kristur Gasol

Spánverjar töpuðu með dramatískum hætti fyrir Rússum í úrslitaleik Evrópukeppninnar í gær. Aðalgaurinn í spænska liðinu er skeggapi mikill sem heitir Pau Gasol. Hann er frelsarinn, hinir eru lærisveinar.

Það er engin tilviljun að hann prýðir forsíður allrar dagblaða í dag; liggjandi skeggjaður og krossfestur á parketinu og rússnesku heiðingjarnir dansa stríðsdans.

 Í gær urðu Spánverjar Evrópumeistarar í blaki - það hreyfir ekki mjög við þjóðarsálinni, að mér sýnist. Á íslandi hoppa hins vegar allir á hinn sjaldgæfa sigurvagn (sbr. stangarstökk).

 

Örri í heimsókn

Einstök ánægja var það að fá Örra bróður í heimsókn. Frá fyrsta degi hefur Örri verið FRÆNDINN. Hann kemur hlaðinn svissneskum súkkulöðum og fíneríi.

 Örvari er margt til lista lagt. Hann er til dæmis einn fárra Íslendinga sem talar Sviss-þýsku eins og innfæddur. Hann er líka farinn að velgja mér undir uggum í tennis.

Einhvern tímann vorum við Örri staddir í bílastæðageymlu Kringlunnar. Við erum að stíga út úr bílnum og einhvern veginn tekst honum að missa lyklana. Hversu langt er hægt að missa lykla? Allavega leituðum við og leituðum í hálfrökkri kjallarans og fundum ekki lyklana. En þótt þú gleymir guði þá gleymir guð ekki þér. Kemur ekki maður framhjá haldandi á málmleitartæki.

Enskusnobb

Foreldrum hér virðist þykja mjög eftirsóknarvert að börnin læri ensku og þeir virðast líka halda að maður læri tungumál í skólanum. 2/3 hlutar spænskra barna sækja einhvers konar einkaskóla. Þeir eru gjarnan ,,bilingual" sem þýðir að kennsla fer fram bæði á spænsku og ensku (hvernig sem það nú virkar í reynd). Í þessum skólum eru krakkarnir í enskulegum skólabúningum; og allir eins og speglaðir upp úr Harry Potter. Enskunámskeið (svakalega flott, á dvd) fylgir nú El Pais á hverjum sunnudegi. Allir vilja læra ensku. Stelpan á neðri hæðinni (8 ára) var í mánuð í enskuskóla í London í vor. Mamma hennar hélt fyrst að við værum ensk - en er nú að jafna sig á vonbrigðunum. Mér er samt uppálagt að tala ensku við hana.

En enginn talar ensku; ég hef rekist á 3-5 sem eru svona lala. En þessu ber að fagna. Undirritaður hefur neyðst til að tala spænsku frá fyrsta degi; oft er útkoman undarleg en snigillinn er samt á siglingu.

Hampur

Ég keypti mér bol í gær (úr hampi); hann er appelsínugulur og fer mjög vel við brúnkuna. Á miða sem fylgdi bolnum stendur: ,,WARNING" The hemp used in this garment is non toxic and can not be used as a drug". Ég sem hafði horft fram á mjög skemmtilegt kvöld.

Nææs

Hér ræður skynsemin ríkjum (á sumum sviðum).

Skólinn hjá krökkunum byrjar klukkan 9.30 á morgnana. Ímyndið ykkur bara; maður vekur krakkana; sól skín í heiði (eða einhverju), þau setjast að morgunverðarborði, vatnsgreidd og brosandi; útsofin og fín. í skólanum eru allir glaðir; mörg börnin reyndar orðin all verulega feit af því að þau eiga svo góða foreldra.

Ég hef aldrei fílað næturbröltið íslenska, myrkrið og gaddinn; til hvers að rífa sig og sína upp í svartasta skammdeginu á þessum ókristilega tíma? Ég hef aldrei skilið röksemdina: ,,Svo maður komist fyrr heim".

 Ég held að íslenskt samfélag yrði aðeins mannskjulegra ef tækjum því aðeins rólegar á morgnana; allavega frá október og fram í mars.

Krautwurst

Ég heimsótti Basta vin minn til Moers um daginn - hann er ad bua sig undir marathon og hleypur nu 30 kilometra eins og ad drekka áfengislausan Paulaner (sem hann og gerir ad hlaupi loknu). Sem vid vorum tharna i heimsokn fekk Basti sendan pakka fra Berlin. En i vor tok hann thatt i hlaupi nokkru thar í borg - sem er ekki merkilegt i sjalfu sér. Í pakkanum var medal annars langur listi yfir thatttakendur og arangur i hlaupinu. Basti var mjog duglegur og hljop mjog hratt. Hann var til daemis sjonarmun a undan Johannesi Krautwurst sem hafì fengid frí frá afgreidslustorfum í kjotbud fodur sins í Lubbeck.