Um það þegar menn syntu í Eyjafjarðará

Af aumum

 

Eyjafjarðará í ágúst heitum

æpir á eftir mönnum feitum:

„Standið upp frá steik og majónesi,

stefnumót við eigum úti á nesi.“

 

„Keppi skal nú kæla,

kroppinn gamla stæla,

standa upp frá bjór og svínalund

og sigur þreyta sund.

 

Aumt er yfir eiginlega flestum

Aumir hanga yfir matarrestum

Einn er þunnur, annar konu barnar.

Aðeins einn er maður: Arnar.

 

Augum hina illum lítur:

„Eruð þið menn eða músaskítur?,

majonesið niður manninn brýtur

mjög eruð þið rúmlega vaxnir ítur.

 

Afi minn var alinn upp á þessum slóðum

áin ætíð var hans heilsulind.

Heyrt frá mönnum hef ég fróðum

að á haustmánuðum hafi synt

upp strauminn eftir sauðum óðum

og síðan þurrkað sér í kind.“

 

Upp leit Baldur upplitsdjarfur:

„Brúkar mjög þú munninn stóra“,

felldi Jói froðu stjarfur

en frændi Valgerðar varð rauður sem karfur.

 

Þurftu fleiri reyndar frýjur

(Fólin höfðu hjarta á við 12 ára píur)

„Í fitu fáið þið allir fullt hús, kútar,

fattið þið, eins og í keppni hrútar.“

 

Eitt og eitt sást tár á hvarmi

„Éttu skít þú þarna, armi.“

Eitthvað virtist í þá spunnið.

Æði virtist á þá runnið.

 

Baldur ferðar bjóst til niður að á

bærðist neðri vörin blá.

Hildar Jói hljóp við hliðina á.

Hokið Auðmennið með frosið bros á ská.

 


Bakvið hús hjá Braga

bróðir Hönnu faldi sig í laut

vaxinn hátt með vöðvastæltan maga

væla heyrðist: „Áin er svo blaut“.

 

Reið á vaðið Ranra fyrstur

raust upp sína hóf þá byrstur:

„Síðastur sem stekkur verður kysstur“

Stukku útí þá þær systur.

 

Upphófst grátur endalaus

„Æ, millitáamanni fraus.

Duglega er frosið daus.

Déskoti er freðinn haus“

 

Vatnið tók Jóa í læri

en Indriða í rass

Baldur virtist hræddur vatns.

Voðalegt er þetta góðæri.

 

Allir hófu að æpa á guð,

allir nema Már.

Voru á þá vaxin skuð

virgínsk og laus við hár?

 


Arnar tók þá alla í fangið

og arkaði heim á leið.

Heimilisfólkið var hrætt og bangið

og hafði tilbúið lýsi og skeið.

Arnar oní rúm þá bjó

og öll á báttin kyssti

Sussubía sussuró

Sofnaði sá fyrsti...

 

 

Ég vona að saga þessi seggjum kenni

að sinna betur líkama og á sál

að tölvu betri er bókarögn og penni

að bögglesið á ekki séns í kál.

 

 

 

 

 

               

 

Athugasemdir

[Steini (IP-tala skráð) 2.9.2008 kl. 00:03]

Samið í lautinni bakvið húsið hans Braga

Stæltur Arnar stendur á bakka

straumhörð áin seiðir hann

en frosinn hræddur hann hristir makka

að synda er list sem hann ekki kann

[Indriði (IP-tala skráð) 2.9.2008 kl. 19:07]

Þegar Arnar varð fyrir vatnsbyssuárás úr launsátri 

Beygir að bænum á hjóli og vælir
Beygur Arnar sár mælir
Föt engin þurr segist eiga
greyið þykist ekkert mega

[Birna (IP-tala skráð) 2.9.2008 kl. 20:36]

Hahahahahhahaha....... dásamlegt alveg hreint

[Guðjón H. Hauksson, 3.9.2008 kl. 08:46]

rakin snilld Ranra! En heyrdu, dropinn sem thu færdir mér er búinn. Ferdu ekki ad koma aftur?